De Golden Week hebben we hartstikke leuk afgesloten. Eerst zijn we namelijk nog wezen eten met een grote groep Japanners. Met ongeveer vijfentwintig man bezetten we het hele restaurant en dat hebben we volgehouden tot sluitingstijd. Die Japanners kwamen soms hilarisch uit de hoek, zo bestelde er eentje z'n eten in het Engels bij de Japanse bediening en werden er bij een aantal klasgenoten van me naar bekende acteurs of actrices gezocht die op hen zouden lijken. Hoewel we het niet op alle fronten met de gelijkenissen eens waren, Michelle - Julia Roberts, Marit - Nathalie Portman, Jimmy - Jackie Chan(?) ... bleek de gelijkenis Diana - Paris Hilton natuurlijk meer dan treffend. :-P (leuk voor de mensen die ze kennen).

De dag erna zijn we met z'n allen naar een honkbal wedstrijd geweest in de Tokyo Dome waar de Tokyo Giants en de Yokohama Baystars de dag ervoor hun best out of three match waren begonnen. De eerste dag hadden de Giants verloren en dus moesten ze deze keer winnen, omdat ze anders niet meer de best out of three konden winnen. Uiteraard behoorde wij tot de fans van de Giants, alleen zagen we er wat minder uitbundig uit dan de andere supporters. Zij hadden natuurlijk allemaal de nodige toeters en bellen bij zich en zwaaiden een keer in de zoveel tijd met hun oranje handdoekjes/sjaaltjes in de lucht.

De wedstrijd begon best leuk, praktisch onmiddellijk werden de eerste punten door de Giants ingehaald, maar na een paar innings werd de tussenstand weer gelijk toen de Baystars ook weer besloten wat ballen te gaan raken. Daarna werd de wedstrijd best wel heel erg saai... Zelfs bij de laatste beurt voor de Baystars stond het nog steeds 2-2. Vervolgens werd er nog één keer gewisseld en was het aan de Tokyo Giant, Sakamoto, om nog een poging te wagen. En jahoooor... gewoon een HOMERUN! Echt gaaf gewoon, dat 'we' dus toch nog wonnen, en eigenlijk het beste einde hadden wat we ons maar in konden denken! Geweldig gewoon.

Toen we uit het stadion kwamen waren we ook nog getuige van een nogal vreemde gewaarwording. We werden letterlijk met een keiharde wind uit de deuren geblazen (zonder dat er windmachines aanwezig waren). Iedereen vloog echt een aantal meter naar buiten. En voor de wat zwakkeren te been stonden er medewerkers van de Dome om ze te begeleiden. Aangezien ik geen beta-student van snap ik er nog steeds helemaal niks van, maar ik heb met laten vertellen dat het te maken had met de druk, die op zijn beurt weer te maken met de warme lucht die zich binnen had verzameld door de aanwezigheid van alle mensen in combinatie met de koudere lucht van buiten.

De dag erna begon school weer, en ik moet zeggen, ik had er erg veel zin in. Gewoon weer lekker in de Japanse les zitten en niet steeds 't gevoel hebben dat je hier als toerist ronddwaalt. Alleen omdat de lessen op donderdag weer begonnen waren, was het natuurlijk weer weekend voordat we er erg in hadden. Daarbij, zaterdag was het ook nog eens Sarah's verjaardag!

Samen met Els ben ik voor de gelegenheid een yukata voor Sarah wezen kopen die we gegeven hebben namens de hele klas. Omdat het zo'n heerlijk weer was op Sarah's verjaardag zijn we lekker naar Yoyogi-park geweest en daar hebben we een beetje gerelaxed. Dorian heeft zich aldaar nog chipjes laten afpakken door een Japanse zwerfster(?), en dacht dat de vrouw de chips aan d'r hondje zou geven. Toen de vrouw de chips zelf op at waren we toch allemaal lichtelijk verwonderd. :p Er lopen altijd wel een paar freaks rond in Yoyogi, dus op zich was het wel te verwachten. Er liep nog een vreemd type rond in het park. Een vrouw die beweerde dat ze mensen en dranken kon instralen, en wanneer ze dan je drankje zou instralen, dan zou de smaak ervan veranderen. >_> Yeah, right... Ze heeft Nick's cola ingestraald en het smaakte helemaal niks anders. Die spoorde dus duidelijk niet. Ze heeft ook nog Sebas' z'n schouder ingestraald, maar dat hielp natuurlijk ook niet. Het zou me niks verbazen als hij binnenkort een derde arm of schouder heeft.

's Avonds lekker met z'n allen naar de Izakaya (Japanse bar) geweest, en terwijl sommigen zich volgoten met drank heb ik het netjes gehouden en genoten van het eten wat er was. Ohja, ik heb nog een heel experimenteel drankje geprobeerd, want ik vond het zo bizar dat het op de kaart stond, dat ik het niet kon laten.... Bacardi Chocolademelk....Geloof me, het smaakt net zo vies als dat het klinkt. Het smaakte niks naar chocolade, en meer naar een mix van houdbare melk en Bacardi.

Vervolgens sloeg de leuke afsluiting van de Golden Week en de gezellige voortzetting ervan in het weekend flink over naar 'Black Week' voor mij, want ik heb vanaf die nacht tot en met vandaag rillend in mijn bedje gelegen. Ziek, ziek, en nog eens ziek... :-S Heb flinke koorts gekregen en ben nog niet in staat geweest om deze week naar school te gaan, waar ik echt ontzettend van baal, want het was zou juist een hartstikke drukke week moeten zijn, die ik natuurlijk gewoon moet inhalen. Zaterdag moet mijn onderzoek af zijn en daar heb ik nog geen eens aan kunnen beginnen. Ik probeer me er maar niet te veel druk om te maken, want je wordt al gek zat hier alleen in zo'n minikamertje. Juist omdat je heel de dag niets anders kunt doen dan liggen (slapen lukt ook niet echt) en denken heb ik vooral deze week echt veel last gehad (en eigenlijk nog steeds) van heimwee. Japan is een geweldig land, maar dit kamertje voelt voor mij natuurlijk niet als Japan, maar gewoon als een cel, en daar wil ik uit. Ik hoop echt dat ik er snel weer tegenaan kan gaan, en dat ik me gauw weer beter voel.

Ze hebben hier overigens wel een vreemde manier van testen op griep. Ik ging namelijk met één van de medewerkers van het Japan - Nederland instituut naar de dokter en nadat ik m'n mondkapje had opgekregen moest ik eerst allemaal formulieren invullen, kreeg ik een ziekenhuispasje met m'n naam erop, en kreeg ik vervolgens een lang wattenstaafje hard en diep in mijn neus geduwd om me te testen op griep... Het deed echt pijn, maar daar leek die verpleegkundige zich weinig van aan te trekken. :-p

Jullie snappen wel dat ik me de gehele dag 'vermaak' met niets, dus mocht je je vervelen, stuur me gerust een mail. :-p... Ik ben ook maar een beetje tv aan 't kijken, en het meest irritante is, is dat huiswerk niet lukt, en dat ik koppijn krijg als ik hard moet nadenken erover. Dat kan ik dus ook niet echt doen... Ik beloof jullie volgende keer te voorzien van een leuker einde, maar voor nu moeten jullie het hier maar eventjes mee doen.

Ga maar de nieuwe foto's bekijken ofzo: http://s685.photobucket.com/albums/vv218/luckylucinjapan/

Groetjes,

Luciano ;-)