Het was eigenlijk helemaal niet mijn bedoeling om bijna dagelijks iets te schrijven. Toch maak ik hier dagelijks zoveel mee dat ik me er niet van kan weerhouden om iets te schrijven. Dus, voor de geïnteresseerden onder ons, hier ben ik weer! ;-P
?Nou, het eerste keer 'alleen' reizen met de metro, daar zag ik dus echt tegen op. Gelukkig is het helemaal goed gekomen; niet verdwaald, niet verdrukt tijdens 't spitsuur en zelfs nog een kwartier te vroeg. Het is alleen wel een flinke rit, maar goed, je moet er wat voor over hebben natuurlijk.
?Het weer leek steeds beter te worden, desondanks zaten wij gewoon op het Japan-Nederland instituut om enkele instructies te krijgen. Nadat we vrij waren zijn we met een vrij grote groep naar Yoyogi park gegaan om naar de bloeiende en vallende sakura te bekijken. Na wat gegeten te hebben in 't park (zoals elke Japanner doet tijdens de sakura-periode) en heel veel foto's verder belandden we bij de Meiji schrijn. Ik heb hier nog gebeden voor de goden dus ik heb ze in ieder geval achter me staan tijdens deze reis. Mocht het je allemaal niets zeggen, kijk dan eventjes bij de foto's, want die spreken voor zich. Op de terugweg naar huis stapten we twee haltes te ver uit, waardoor we erg ver moesten lopen. Uit een soort van chagrijnigheid en meligheid zijn we maar in de McDonalds beland...best beschamend vind ik dat, op je tweede dag Japan. Natuurlijk hebben we 's avonds ook de eerste purikura (foto's die je kunt bewerken) gemaakt!
?Vanochtend hadden we een test op het Japan-Nederland instituut, zodat de leraren waarvan wij taalles krijgen konden zien hoe goed, of hoe slecht, ons Japans is. Het bestond uit vijf onderdelen, waarvan er drie bij mij echt goed gingen, één redelijk, en één ronduit slecht. Na de test was het tijd voor plezier, vond ik dan... Samen met wat Japanse vrienden waarvan ik er één al drie jaar niet meer had gezien ben ik weer sakura gaan kijken. Deze keer in Ueno park. Dit is een iets populairdere plek en was ook iets drukker. Hierna zijn we naar Akihabara gegaan. Ook al zegt dit waarschijnlijk sommigen van jullie niets, het is de wijk voor nerds, maar wel leuk om te bezoeken overigens. We zijn er zelfs naar een maid-cafe gegaan, dat houdt dus in dat alle meisjes die er werken in een maid outfit zijn gekleed. Als je ff een cultuurshock wil moet je daar heen gaan. Het is zo vreemd om te zien serieus. Als je niet van maid-cafe's houd kun je altijd nog naar katten-cafe's (hier lopen tientallen katten rond), dansou-cafe's (hier zijn vrouwen verkleed als mannen, en neen, dit is niet direct hetzelfde als een travo) en meer van dit soort gekheid op een stokje. Toch, blijft het grappig om te zien, en dus zal dit heus niet mijn laatste keer in Aki(ha)ba(ra) zijn geweest. Vervolgens zijn we met hetzelfde groepje naar Roppongi gegaan om daar over de stad te kunnen uitkijken. Hoewel het op mijn foto's niet helemaal goed overkomt, zag het er schitterend uit. Als ik later hun foto's ook heb gekregen zal ik die er bij zetten, want dan krijg je ongetwijfeld een betere indruk. Daarna, lekker uit eten... Shabushabu werd het! Shabushabu is een mix van groentes en dunne lapjes vlees die je in een pan met kokend water legt. Dit laat je even sudderen en eet je vervolgens met bepaalde sauzen die erbij geserveerd worden (ook hiervoor, zie foto's :p). Zoals je ziet hadden we een prive-kamer genomen, is toch iets leuker.
?Nou, dat was het weer... Ik ben gelijk maar gaan typen toen ik thuiskwam, want het was een dag om niet te vergeten. Ik erger me trouwens helemaal dood aan het internet op mijn/onze kamers, want het is langzaam en soms werken websites gewoon niet. In ieder geval, wens ik jullie een hééél fijne dag toe! DOEG!

PS.

Ik heb ook een bekende Japanner gezien op straat vandaag
Mijn kamernummer is 907

Mijn fotoalbum is de volgende link:

http://s685.photobucket.com/albums/vv218/luckylucinjapan/